- cansız
- sif.1. Canlılar aləminə mənsub olmayan, canı olmayan. Cansız təbiət. Cansız materiya. // Həyat əlaməti olmayan, ölü, ruhsuz. Cansız bədən.2. Ölgün, tabsız, gücsüz, taqətsiz, zəif. Gülsüm öz yerində belə möhkəm oturmuşdu ki, deyəsən, cansız bir şeydir. C. M.. <Hacı Mehdi:> And olsun Allaha, vuraram, zəif, cansız canın çıxar. Ə. H.. // Arıq, sısqa, cılız. Emma cansız, arıq, nazik, lətif bir alman qadını idi. . E. Sultanov. İmran kişi üzdən arıq və cansız görünən, ucaboy, şaxdayanan, düzqamətli bir kişi idi. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.